รศ.นพ.ภาวิน พัวพรพงษ์

มารดาที่เป็นมะเร็งเต้านมที่ได้รับการรักษาที่ไม่ได้มีการผ่าตัดเต้านมออกทั้งหมด หากมารดาอายุยังอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ อาจมีข้อสงสัยว่า ถ้าตนเองตั้งครรภ์ คลอดบุตรแล้ว หลังคลอดจะสามารถเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้หรือไม่ โดยทั่วไป ในสตรีที่เป็นมะเร็งหลังการได้รับการรักษา จำเป็นต้องมีการติดตามการรักษาอย่างต่อเนื่องไปตลอด การที่จะมั่นใจว่าโรคนั้นหายแล้ว  จะมีโอกาสเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาที่ติดตามและตรวจไม่พบการกลับมาเป็นซ้ำของโรค ซึ่งปกติจะใช้รักษาเวลาที่ติดตามอย่างน้อย 5 ปีที่ตรวจไม่พบการกลับเป็นซ้ำของโรค โดยหลังจากนั้น หากมารดามีความประสงค์จะวางแผนการตั้งครรภ์ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อให้คำปรึกษาในการเตรียมความพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์ และหากมารดาตั้งครรภ์ได้ การพิจารณาในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ ซึ่งบุคลากรทางการแพทย์ควรรับฟังความคิดเห็น และความรู้สึกของมารดาเกี่ยวกับความต้องการที่จะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เพื่อที่จะให้การสนับสนุนและช่วยเหลือมารดาได้อย่างเหมาะสมหลังจากการให้คำปรึกษาเกี่ยวกับโรคที่มารดาเป็นและความปลอดภัยในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่¹

เอกสารอ้างอิง

1.        Linkeviciute A, Notarangelo M, Buonomo B, Bellettini G, Peccatori FA. Breastfeeding After Breast Cancer: Feasibility, Safety, and Ethical Perspectives. J Hum Lact 2020;36:40-3.

รศ.นพ.ภาวิน พัวพรพงษ์

การให้ความรู้ คำปรึกษา และข้อแนะนำในเรื่องการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ นมผงดัดแปลงสำหรับทารก และอาหารทารก จำเป็นต้องมีการดูแลเรื่องการให้ข้อมูลโดยมีอคติในเรื่องความขัดแย้งของผลประโยชน์ของผู้ที่จะทำการให้ข้อมูล เพราะอคติจะทำให้การให้ข้อมูลไม่เหมาะสม ข้อมูลเบี่ยงเบน และอาจไม่ถูกต้อง หรือมีการให้ข้อมูลที่ไม่ครบถ้วน ซึ่งอาจจะมีผลต่อการตัดสินใจของผู้ที่รับข้อมูล ดังนั้น การแสดงให้เห็นโดยการแจ้งให้กับผู้ที่รับข้อมูลทราบว่า ผู้ที่ให้ข้อมูลมีความขัดแย้งของผลประโยชน์ เป็นผู้ที่จะมีส่วนได้หรือส่วนเสียจากการตัดสินใจของผู้ที่รับข้อมูล จะทำให้ผู้ที่รับข้อมูลมีความเข้าใจถึงการมีอคติ และเป็นวิธีหนึ่งที่จะช่วยปกป้องการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้¹

เอกสารอ้างอิง

1.        Lhotska L, Richter J, Arendt M. Protecting Breastfeeding From Conflicts of Interest. J Hum Lact 2020;36:22-8.

รศ.นพ.ภาวิน พัวพรพงษ์

มีการศึกษาที่พบว่า การที่มารดาสามารถให้นมลูกได้ไม่ได้เป็นตัวบอกว่ามารดาจะให้นมแม่ได้นานหรือประสบความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ขณะที่ความตั้งใจในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่จะบ่งบอกถึงความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้ดีกว่า¹ สิ่งนี้สะท้อนถึงการที่มารดามีความตั้งใจในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่จะส่งผลให้มารดามีความมุ่งมั่น ซึ่งจะทำให้มารดาสามารถฝ่าฟันอุปสรรคที่พบจนประสบความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้ แต่การที่มารดาสามารถให้นมแม่ได้โดยขาดความมุ่งมั่นจะไม่สามารถส่งผลต่อความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ นี่อาจเป็นการแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของความตั้งใจในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ที่จะสามารถทำนายผลการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้ดีกว่าการที่มารดามีความสามารถในการให้นมลูกได้เพียงอย่างเดียว

เอกสารอ้างอิง

1.            Jones CL, Culpin I, Evans J, Pearson RM. Relative effects of breastfeeding intention and practice on maternal responsiveness. Infant Ment Health J 2020;41:82-93.

รศ.นพ.ภาวิน พัวพรพงษ์

การเจ็บหัวนมเป็นหนึ่งในปัญหาที่พบบ่อยที่สุดในระยะหลังคลอดที่อาจนำไปสู่การหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ก่อนเวลาอันควร ซึ่งช่วงเวลาที่พบปัญหาการเจ็บหัวนมบ่อยที่สุด ได้แก่ ช่วงระยะแรกหลังคลอดซึ่งก็คือใน 2-3 วันแรกหลังคลอดขณะที่มารดายังอยู่ในโรงพยาบาล¹ โดยสาเหตุของการเจ็บหัวนม มีสาเหตุมาจาก การเข้าเต้าของทารกที่ไม่เหมาะสม ทารกมีภาวะลิ้นติด การตึงคัดเต้านม และการที่มีน้ำนมไหลเร็วเกินไป หลังจากที่มารดาได้รับอนุญาตให้กลับบ้าน อุบัติการณ์ของการเจ็บหัวนมพบลดลง แต่จะมีอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นอีกครั้งในกรณีที่มารดามีปัญหาเรื่องการตึงคัดเต้านม ดังนั้น การแก้ไขปัญหาเรื่องการตึงคัดเต้านมของมารดารวมทั้งวิธีการบีบน้ำนมออกจากเต้านมก่อนเพื่อให้เต้านมลดอาการตึงคัดลง ทำให้ทารกอมหัวนมและลานนมได้ลึกขึ้น จึงอาจเป็นสิ่งที่ควรแนะนำการแก้ปัญหาเหล่านี้เบื้องต้น เพื่อช่วยให้มารดาสามารถผ่านช่วงเวลาที่มีการเจ็บหัวนมไปได้ และไม่เกิดการหยุดการให้นมลูกก่อนเวลาอันควร

เอกสารอ้างอิง

1.            Johansson M, Fenwick J, Thies-Lagergren L. Mothers’ experiences of pain during breastfeeding in the early postnatal period: A short report in a Swedish context. Am J Hum Biol 2020;32:e23363.